یادم نمیاد وقتی داشتم آدرس وبلاگ رو می نوشتم از کسی دور بوده باشم. یا کسی باشه که در فراقش سوخته باشم:دی
اسم یه آهنگ بود به گمونم. از ایده ش خوشم اومد.اینکه بالاخره یه نفر باشه که دور بودن یا هرچیز دیگه ش برات باارزش باشه. بالاخره توی اون ذهن واموندت یه نفر باشه از آدما که هنوزم بهش فکر می کنی.
پ.ن: موقت
پ.ن دیگر: شان مندز رو پیدا کردم.و صدای بهشتی ای داره. همین به ذهنم رسید.
من یاد far from home افتادم 😶